فیبر نوری رشتهٔ باریک و بلندی از یک مادّهٔ شفاف مثل شیشه (سیلیکا) یا پلاستیک است که می‌تواند نوری را که از یک سر به آن وارد شده، از سر دیگر خارج کند. فیبر نوری دارای پهنای باند بسیار بالاتر از کابل‌های معمولی است و با آن می‌توان داده‌های تصویر، صوت و داده‌های دیگر را به‌راحتی با پهنای باند بالا تا ۱۰۰ گیگابیت بر ثانیه و بالاتر انتقال داد.(1)

کابل فیبر نوری یک کابل شبکه است که شامل رشته هایی از الیاف شیشه در داخل یک پوشش عایق شده است که برای شبکه های داده با عملکرد بالا و ارتباطات راه دور طراحی شده اند. در مقایسه با کابل های مسی، کابل های فیبر نوری پهنای باند بالاتری ارائه می دهند و داده ها را در فواصل طولانی تر انتقال می دهند. کابل های فیبر نوری از بسیاری از سیستم های اینترنت، تلویزیون کابلی و سیستم های تلفن پشتیبانی می کنند.

نحوه عملکرد کابل های فیبر نوری

کابل فیبر نوری از یک یا چند رشته شیشه تشکیل شده است که هر کدام کمی ضخیم تر از موی انسان است. مرکز هر رشته هسته نامیده می شود که مسیر عبور نور را فراهم می کند. هسته توسط لایه ای از شیشه به نام روکش احاطه شده است که نور را به داخل منعکس می کند تا سیگنال را از دست ندهد و نور را از خم های کابل عبور دهد.

دو نوع اصلی کابل های فیبر نوری تک حالته و چند حالته هستند. فیبر تک حالته از رشته های شیشه ای بسیار نازک و لیزر برای تولید نور استفاده می کند، در حالی که کابل های فیبر نوری چند حالته از LED استفاده می کنند.

شبکه های فیبر نوری تک حالته اغلب از تکنیک های Wave Division Multiplexing برای افزایش میزان ترافیک داده ای که رشته می تواند حمل کند استفاده می کنند. WDM اجازه می دهد تا نور در چندین طول موج مختلف با هم ترکیب شود (چند پلکسی) و بعداً جدا شود (دی مالتیپلکس شده) و به طور موثر جریان های ارتباطی متعدد را از طریق یک پالس نور منتقل کند.

مزایای کابل های فیبر نوری

کابل های فیبر مزایای متعددی نسبت به کابل های مسی در مسافت های طولانی دارند. فیبر نوری ظرفیت بالاتری را پشتیبانی می کند. مقدار پهنای باند شبکه که یک کابل فیبر به راحتی می تواند حمل کند از یک کابل مسی با ضخامت مشابه بیشتر است. کابل های فیبر با سرعت 10 گیگابیت بر ثانیه، 40 گیگابیت بر ثانیه و 100 گیگابیت بر ثانیه استاندارد هستند.

از آنجایی که نور می تواند مسافت های بسیار طولانی تری را از طریق کابل بدون از دست دادن قدرت خود طی کند، نیاز به تقویت کننده های سیگنال نمی باشد.

کابل فیبر نوری کمتر در معرض تداخل است. کابل شبکه مسی برای محافظت در برابر تداخل الکترومغناطیسی نیاز به محافظ دارد. در حالی که این محافظ برای جلوگیری از تداخل، زمانی که کابل های زیادی در مجاورت یکدیگر قرار دارند، کافی نیست. خواص فیزیکی کابل های فیبر نوری از بسیاری از این مشکلات جلوگیری می کند.

سایر شبکه های فیبر نوری

در حالی که بیشتر فیبرهای نوری برای پشتیبانی از ارتباطات راه دور بین شهرها و کشورها نصب می‌شوند، برخی از ارائه‌دهندگان اینترنت مسکونی روی گسترش تأسیسات فیبر خود به محله‌های حومه شهر برای دسترسی مستقیم خانواده‌ها سرمایه‌گذاری کرده‌اند.
برخی از خدمات شناخته شده‌تر فیبر به خانه در بازار عبارتند از Verizon FIOS و Google Fiber. این سرویس ها می توانند سرعت اینترنت گیگابیتی را در اختیار خانوارها قرار دهند. با این حال، آنها معمولا بسته های ظرفیت کمتری را نیز به مشتریان ارائه می دهند. بسته های مختلف مصرف کننده خانگی اغلب با این کلمات اختصاری مخفف می شوند:

FTTP (Fiber to the Premises)
FTTB (Fiber to the Building/Business/Block)
FTTC/N (Fiber to the Curb of Node)

فیبر مستقیم: فیبری که از دفتر مرکزی خارج می شود و مستقیماً به یک مشتری متصل می شود. این بیشترین پهنای باند را فراهم می کند، اما فیبر مستقیم گران است.

فیبر مشترک: مشابه فیبر مستقیم با این تفاوت که وقتی فیبر به محل مشتریان نزدیک می‌شود، به فیبرهای نوری دیگر برای آن کاربران تقسیم می‌شود.

شرکت کابل الماس خاورمیانه با ارائه محدوده وسیعی از کابل های فیبر نوری و همچنین ارائه مشاوره جهت انتخاب مناسب ترین کابل با توجه به کاربرد و اپلیکیشن نهایی یکی از شرکت های پیشگام در زمینه تامین کابل فیبر نوری می باشد.